Fale akustyczne
Encyklopedia PWN
rezonator akustyczny o wymiarach znacznie mniejszych od długości fali odpowiadającej jego częst. rezonansowej.
dział techniki zajmujący się wytwarzaniem, przetwarzaniem (np. wzmacnianiem, modulacją), przesyłaniem, wydzielaniem (selekcją) impulsów, zwłaszcza elektr., oraz pomiarami ich parametrów.
przyrząd stosowany do demonstracji stojących fal akustycznych oraz pomiaru prędkości dźwięku w gazach i ciałach stałych (głównie w metalach i drewnie).
przyrząd elektronowy w postaci próżnioszczelnego naczynia (bańki), z umieszczonymi w nim elektrodami, pomiędzy którymi może zachodzić wyładowanie elektryczne, przejawiające się przepływem strumienia swobodnych ładunków, zazwyczaj elektronów, niekiedy również jonów;
mikroelektronika
elektron. dziedzina nauki i techniki zajmująca się zminiaturyzowanymi układami elektronicznymi realizowanymi całkowicie w postaci scalonej (układ scalony), niekiedy z udziałem elementów (przyrządów) dyskretnych (dyskretny przyrząd).
[gr.],
uśredniona w czasie wartość strumienia energii fali akustycznej, czyli energii przenoszonej w ciągu 1 s przez jednostkę powierzchni prostopadłej do kierunku rozchodzenia się fali;
